Στον τοίχο της Καισαριανής, του Άγγελου Γαλάνη

Δυο λόγια μνήμης για τούτη τη μέρα της θυσίας

στον τοίχο της Καισαριανής…

βουβό το κλάμα πίσω απ’ τις γρίλιες της πατρίδας

κι οι πονεμένες σιωπές ξεχύνονται απ’ τις χαραμάδες των χαμόσπιτων

και στρώνονται παρηγοριάς συντροφικό χαλί

για να λαφροπατήσουν οι αγωνιστές με τα πληγωμένα πόδια

και να φτάσουν ως τον τοίχο του μαρτυρίου…

βουβές κι οι μανάδες πίσω απ’ τις πόρτες της ιστορίας

ψιθυρίζουν προς τα σωθικά τους τα μοιρολόγια

να πάρουν κουράγιο και να νεκροφιλήσουν τα παλληκάρια τους…  

κουράγιο πατριώτες βουίζουν οι σιωπές της άνοιξης

καθηλωμένες πίσω απ’ τα πολυβόλα που κροταλίζουν θάνατο στους δρόμους…

κι ο ήλιος σκυφτός τούτη την αυγή

δε θέλει θαρρείς να σηκώσει το βλέμμα του σαν πρώτος μάρτυρας για το χαμό…

τ’ αποκορύφωμα της άνοιξης την πρώτη του Μαγιού

επέλεξαν τ’ ανθρωποειδή καθάρματα να κουρσέψουν τον αφρό του λαού

ο Ναπολέων ο Νίκος ο Κώστας…

στήθηκαν όρθιοι και περήφανοι στον τοίχο για δε χωρούσε η ψυχή τους

πως θα λιποψυχήσουν και θα μολέψουν τούτη τη μέρα του αγώνα

τούτη τη μέρα που σημαδεύει την καρδιά της άνοιξης

που οι παπαρούνες κοκκινίζουν τα λιβάδια κι οι έρωτες συνεπαίρνουν τις καρδιές…

στήθηκαν όρθιοι με το μέτωπο ψηλά για το ύστατο χαίρε στον ήλιο

με τα μάτια της αλήθειας λυτά κι έξω απ’ το φόβο

τον ήλιο που σε λίγες στιγμές θ’ αγκάλιαζε πρώτος τα κορμιά τους

καθώς θα γέρναν να φιλήσουν το χώμα

τα κορμιά που γείραν μα δεν πέθαναν ποτέ…

κόκκινα και τα μάτια των συντρόφων πίσω απ’ τα χαμηλά παραθύρια

πήραν χρώμα απ’ το αίμα που πήρε να κυλά στους δρόμους

κόκκινες κι οι θέλησες των παλληκαριών που απόμειναν πίσω

θέριεψαν τις καρδιές κι αρνήθηκαν την ταπείνωση…

διακόσιους μας πήρατε σήμερα μα λαθέψατε

γιατί δε λογιάσατε τις μυριάδες που θα βγούμε απόψε το βράδυ στον αγώνα

κι ας πονάει κάθε μάνα γυναίκα αδερφή κι αγαπημένη

ποτέ δε θ’ αρνηθούν τη συμμετοχή τους στη θυσία…

αλί σε σας φασίστες που φεύγετε ανώνυμοι κι άκλαυτοι σαν τα σκυλιά…

ο Γιάννης ο Μήτσος ο Θανάσης…

δεν πέθαναν ποτέ γιατί οι ψυχές τους ήταν είναι και θα είναι η άνοιξη…

                                                                                                    Άγγελος Γαλάνης

                                                                                                        Μάης 2020