Κόκαλα έχει αυτό το καλοκαίρι; της Μαρίας Κανελλάκη

Όταν έχεις παραγγείλει ένα καλοκαίρι εδώ και κάτι μέρες, αλλά αργεί το παιδί… 

Για να ξεγελάσεις την περιρρέουσα ψύχρα, αναπολείς παλιές διακοπές που ουδέποτε πήγες… αλλά που πολύ θα ήθελες να είχες πάει. Μπερδεύτηκες; Είναι σαν τη μεγαλειώδη φράση του πρωθυπουργού, σε συνέντευξή του στον Αντώνη Σρόιτερ: «Θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται, για να μην φτάσουμε στο σημείο να κάνουμε ό,τι χρειάζεται». Αυτολεξεί.

Νοσταλγείς και κάτι ασπρόμαυρα καλοκαίρια που τα έζησες μέσα απ’ τις παλιές ταινίες. Που όσοι χειμώνες κι αν έχουν περάσει από πάνω τους, αυτά δεν παλιώνουν ποτέ.

«Μεγαλώσανε τα κορίτσια μας, Χαρίλαε. Είκοσι έξι η Ελένη, είκοσι τριών η Κατίνα, 

είκοσι η Μαρία και δεκαπέντε η Αγγελική…»

Μεγαλώσαμε κι εμείς, κύριε Χαρίλαε. Και μείναμε αμανάτι με τα κανάτια και τα πολιτικά τζάκια. Είμαστε “very, very χολασκασμένοι. Πολύ very όμως…”

Κάπως έτσι θα βλέπουμε στο εξής τις ελεύθερες παραλίες. Σύμφωνα με το νέο “αναπτυξιακό νομοσχέδιο” (πώς το λέγατε εσείς τότε, γιατί εμείς έτσι το λέμε τώρα) έρχονται οι παραχωρήσεις αιγιαλού, όχι μόνο μπροστά στα ξενοδοχεία, αλλά και σε παρακείμενους χώρους, σε επιχειρηματικά πάρκα με μέτωπο τη θάλασσα, σε μπιτσόμπαρα και τραπεζοκαθίσματα.
«Εσείς οι αποπάνω λέω, προσέχετε τους αποκάτω… Τουρκόγυφτοι!»

Δηλαδή, αν ο κύριος Χαρίλαος αναζητούσε σήμερα ελεύθερη παραλία, ο διάλογος με τον επενδυτή, θα ήταν κάπως έτσι:

Χαρίλαος: Πού πάτε, κύριε;
Επενδυτής: Να προχωρήσω στην αμμουδιά.
Χαρίλαος: Αμμουδιά; Βλέπετε εσείς καμιά αμμουδιά; Γιατί αν εννοείτε αυτόν εδώ, αυτός είναι ο σβέρκος μου!
Επενδυτής: Καλά κύριε, μην κάνετε έτσι! Δεν σας πιάσαμε και απ’ τη μύτη!
Χαρίλαος: Μόνο απ’ τη μύτη δεν με πιάσατε! Απ’ όλες τις άλλες μεριές με πιάσατε!

«Θα επανεκκινήσουμε τον τουρισμό για να πάρουμε ανάσα, διενεργώντας δειγματοληπτική εξέταση σε όσους ταξιδιώτες φτάνουν στην Ελλάδα», είπε ο σύγχρονος Μωυσής. Και “οι καταρράκται των ουρανών ηνοίχθησαν και τα ύδατα υπερεπλήθυναν σφόδρα”. Και η χώρα αναζητά τώρα τον σύγχρονο Νώε.

Σε εποχές μη-κανονικότητας, τώρα θα μέτραγες ήδη τα πρώτα σου παγωτά και θα ετοιμαζόσουν για τη σχολική γιορτή και τα μπουγελώματα της τελευταίας μέρας.

Στο ανάποδο του καιρού και με το τελεσίδικο φιρμάνι των “ειδικών”, μόλις ξεκίνησε η (υπόλοιπη) σχολική χρονιά σου. Κι όποιος έχει αντίρρηση:

«Αύριο θα φέρει αντιγραμμένους, 100 στίχους από το Ζ' της Ιλιάδος»

Μέχρι να έρθει το πολυπόθητο “καλοκαίρι”, έτσι όπως ο καθένας το εννοεί,
καλή υπομονή παίδες!


Υ.Γ. Προσοχή τα παιδιά στα σχολεία, γιατί κυκλοφορούν…

Και μια αψηλή, τσιριμπίμ-τσιριμπόμ. Ουδέν αληθέστερον τούτου!
Μέχρι τώρα, λιποθυμάγανε στ' αλήθεια απ’ την πείνα, ας μην τα επιβαρύνουμε και μ' αυτό το “μαρτύριο”…


Οι φωτογραφίες της ανάρτησης προέρχονται απ' το διαδίκτυο και ανήκουν στους δημιουργούς τους.

Κείμενο: Maρία Κανελλάκη

Αναδημοσίευση απ’ το blog: http://toapagio.blogspot.com/2020/06/blog-post.html#comment-form