Ερμής Ειρήνης Ηρακλείου: Οι αναμνήσεις του Μίμη Λευκιμιάτη, συντάκτης Νάσος Μπράτσος

 Αναδημοσίευση από:

https://www.ertnews.gr/anadromes/ermis-eirinis-irakleioy-oi-anamniseis-toy-mimi-leykimiati/

Έχει ήδη συμπληρώσει έξι δεκαετίες δράσης και η ρίζα φαίνεται να έρχεται από πολύ μακρύτερα. Μιλάμε για τον αθλητικό σύλλογο Ερμής Ειρήνης Ηρακλείου, που λειτουργεί στο Ηράκλειο Αττικής. Αν και ο σύλλογος ιδρύθηκε στο έμπα της δεκαετίας του 1960, αρχικά σαν ανεξάρτητο σωματείο και ακολούθως εντάχθηκε στην ΕΠΣΑ, φαίνεται πως η ιστορία του χάνεται στο παρελθόν, καθώς εντοπίσαμε στην περίοδο του Μεσοπολέμου στον αθλητικό Τύπο της εποχής τη δράση ομάδας με όνομα Ερμής Νέου Ηρακλείου.

Η λογική λέει ότι η ομάδα – πρόγονος κάποια στιγμή μέσα στα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν σταμάτησε να λειτουργεί και είναι εξαιρετικά πιθανό η ανάμνησή της να λειτούργησε στην επιλογή του ονόματος στη μεταπολεμική περίοδο που ιδρύθηκε με καταστατικό. Από εκείνη την πρώτη μεταπολεμική φουρνιά, ο μόνος επιζών που όμως δεν θυμάται να είχε αναφερθεί αυτή η ιστορική ρίζα, είναι ο Δημήτρης (Μίμης) Λευκιμιάτης, με τον οποίο είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε.

 

«Την παρελθούσην Κυριακήν» αναφέρει στις 26-6-1933 η εφημερίδα Αθλητικός Τύπος, ο Ερμής Νέου Ηρακλείου σε φιλικό αγώνα, κέρδισε την ΑΕΚ Νέας Ιωνιας με 1-0.
Η σύνθεση του Ερμή: Αβρ. Ευθυμιάδης, Κοντός (αρχηγός), Κωνσταντινίδης, Ασλανίδης, Βαπότσης, Αλεξανδράκης, Λευκοφρυδης, Χαγιαλίδης, Λεόντης, Βαρότσης, Σταμπαλιάδης.

Για την ιστορία, στις 23 Ιουλίου 1933 (η είδηση έχει περάσει σε δημοσίευμα της 27-7-1933 στην εφημερίδα Αθλητικά Χρονικά) ο Ερμής Νέου Ηρακλείου κερδίζει την Ένωση Αγίου Αντωνίου. Λείπει το σκορ και η πλήρης σύνθεση, του Ερμή είναι: Γ. Κοντός, Ν. Γαβαλιάς, Ν. Bαρότσης (αρχηγός), Κ. Καποδίστριας, Χ. Βαρότσης, Η. Πετράς, Λεων. Χαραλάμπου, Α. Ευθυμίου, Δ. Αλεξανδράκης, Γ. Κουτσούμπας, Κ. Ασλανίδης.

Δημήτρης (Μίμης) Λευκιμιάτης:

«Έπαιξα ποδόσφαιρο στον Ερμή από το 1963 έως το 1967, όπου η δικτατορία προωθώντας την πολιτική των συγχωνεύσεων και επειδή θεωρούσε τον Ερμή αριστερό σωματείο τον οδήγησε σε συγχώνευση. Προέκυψε μία τοπική ομάδα με πρόεδρο μία Κούτσικα που δούλευε στο Γενικό Επιτελείο Στρατού. Άλλοι ποδοσφαιριστες συνέχισαν στο νέο σωματείο και άλλοι, όπως και εγώ αποχωρήσαμε. Μέχρι τότε παίζαμε σε ένα γήπεδο που το έδαφός του δεν ήταν λείο, είχε “πεζούλες” και επειδή η μπάλα δεν πήγαινε συρτά, παίζαμε με την μπάλα ψηλά. Από τη μία πλευρά υπήρχαν κάτι φυστικιές και κάτι παλιά αμπέλια. Για “αποδυτήρια” χρησιμοποιούσαμε μία γούβα, ίσως είχε μείνει από άλλες εποχές που υπήρχαν ανθρακωρυχεία, στην οποία μπαίναμε μέσα και φαινόμασταν από τη μέση και πάνω.

Ο Μίμης Λευκιμιάτης πρώτος από αριστερά

Εκεί μας έφερνε ο φροντιστής ο Σίμος Κοντός, που γενικά ήταν η ψυχή της ομάδας, ένα σάκο με τα ρούχα και ένα με τις μπάλες και αλλάζαμε μέσα στη γούβα, φορούσαμε τα σορτσάκια. Τα ποδοσφαιρικά μας παπούτσια είχαν ξύλινες σχάρες και καρφιά, που όμως γύρναγαν και μας πλήγιαζαν τα πόδια. Θυμάμαι το 1966 τον Κοντό να πανηγυρίζει όταν σε αγώνα κυπέλλου με το Κορωπί που είχαμε έρθει 1-1, ακολούθησε από το διαιτητή το στρίψιμο της δεκάρας (πρακτική που συνέβαινε τότε αντί για παρατάσεις) και περάσαμε εμείς. Εκείνα τα χρόνια δούλευα σε οικοδομή και γενικά η σύνθεση της ομάδας ήταν από εργατόπαιδα, αλλά παρά την κούραση το ποδόσφαιρο ήταν η ψυχαγωγία μας.
Παραδίπλα στο γήπεδο είχε ένα εργοστάσιο (υφαντουργία Σαΐτα) και στον τοίχο του ακουμπούσαν όσοι έρχονταν να μας δουν γιατί έκοβε τον αέρα και το κρύο.

Η μεγάλη μας χαρά ήταν όταν παίζαμε στα γήπεδα της Πεύκης και της Νέας Ιωνίας, γιατί είχαν καλύτερο αγωνιστικό χώρο. Ειδικά της Πεύκης που από ότι είχαμε μάθει τον αγωνιστικό χώρο τον είχαν στρώσει στην κατοχή οι Γερμανοί, αν και ξερό γήπεδο, ήταν σε άριστη κατάσταση.

Ο Ερμής ξεκίνησε στη λεγόμενη δόκιμη κατηγορία της ΕΠΣΑ και ακολούθως εντάχθηκε στις ερασιτεχνικές κατηγορίες του τοπικού της Αθήνας, ενώ έπαιρνε συνέχεια το κύπελλο ήθους, γιατί δεν δημιουργούσαμε προβλήματα. Τα χρώματά του είναι μπλε και άσπρο».

27-1-2019-Ερμής-Ειρήνης-Ηρακλείου-Α.Ε.-Δάφνη-Δάσους-Χαϊδαρίου-5-0-γήπεδο-Ν.Ιωνίας, λόγω έργων στο γήπεδο Ηρακλείου

Ο Άλλος Τόπος Επικοινωνίας και Αθλητισμού

Στο ημερολόγιο για το 2018 που ο πολιτιστικός σύλλογος του Ηρακλείου «Άλλος Τόπος Επικοινωνίας και Αθλητισμού», κάνει ένα μεγάλο αφιέρωμα στην αθλητική ιστορία της πόλης. Συγκεκριμένα για τον «Ερμή Ειρήνη Ηρακλείου», αναφέρει τα εξής:

«Γέννημα θρέμμα μιας παρέας ανθρώπων του μόχθου, μεροκαματιάρηδων εραστών της μπάλας, ο Ερμής Ηρακλείου (μετέπειτα Ερμής – Ειρήνη Ηρακλείου) έκανε τα πρώτα του βήματα στις αλάνες, στα οικόπεδα και στις «κατηφοριές» της Καναπίτσας. Αρχικά σαν ανεξάρτητη ομάδα το 1960 και στην συνέχεια, το 1962, ως επίσημο σωματείο έγραψε τη δική του διακριτή ιστορία στα ποδοσφαιρικά πράγματα του Ηρακλείου και συνεχίζει μέχρι τις ημέρες μας να αποτελεί έναν από τους δύο ποδοσφαιρικούς πόλους της πόλης μας. Ιδρυτές του συλλόγου ήταν οι: Σίμος Κόντος, Γιώργος Κόντος, Διονύσης Νικομάνης και Ιάσονας Κλάδος.

  

23-2-2020-Ερμής-Ειρήνης-Ηρακλείου-Α.Ε.-Δάφνη Αθηνών: 1-3 γήπεδο-Ν. Ιωνίας λόγω έργων στο γήπεδο Ηρακλείου

Η πορεία του ήταν δύσβατη, όχι μόνο λόγω των δύσκολων οικονομικών και γηπεδικών συνθηκών της εποχής. Λόγω έλλειψης εγκαταστάσεων στο Ηράκλειο, αγωνίζονταν στα γήπεδα της Νέας Ιωνίας και της Πεύκης. Η ομάδα που από την ίδρυσή της μέχρι το 1967, είχε καταφέρει να διακριθεί στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα της Αθήνας, κερδίζοντας διαδοχικές ανόδους (από τη δόκιμη στη Γ’, από κει στη Β’, ενώ έφτασε και ένα βήμα από την Α’,) γνώρισε στη διάρκεια της χούντας των συνταγματαρχών το σκληρό πρόσωπό της. Καθώς θεωρήθηκε αριστερών φρονημάτων, εξαναγκάστηκε σε συγχώνευση με τον Γ.Σ. Ηρακλείου και πρακτικά διαλύθηκε. Οι περισσότεροι παίκτες της στελέχωσαν τον Γ.Σ. Ηρακλείου ενώ κάποιοι αποχώρησαν.

Ο Ερμής στο γήπεδο δίπλα στο εργοστάσιο της «Σαΐτας» στο Ηράκλειο, περίοδος 1965-66, ο Μίμης Λευκιμιάτης όρθιος τέταρτος από αριστερά

Η φλόγα όμως του Ερμή έμεινε άσβηστη και έτσι μετά την πτώση της δικτατορίας επανιδρύθηκε το 1976 με πρωτεργάτη και πάλι τη διαχρονική ψυχή του σωματείου, τον Σίμο Κόντο που υπήρξε για δεκαετίες ο άνθρωπος που κράτησε ζωντανό τον σύλλογο. Στην επανίδρυση συνέβαλαν ακόμη οι: Παναγιώτης Σίδερης, Νίκος Ασλάνογλου, Γιάννης Ετζερίδης κ.α. Την περίοδο αυτή βρήκε στέγη στο Ηράκλειο, αγωνιζόμενη στο γήπεδο του ΑΟΠΗ. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ενσωμάτωσε την ανεξάρτητη ομάδα Ειρήνη και έτσι προέκυψε το νέο όνομά του, «Ερμής- Ειρήνη Ηρακλείου».

Εκείνη την εποχή δημιούργησε και τμήμα μπάσκετ ανδρών, που όμως σήμερα δεν υπάρχει. Όταν τα περισσότερα ποδοσφαιρικά σωματεία του Ηρακλείου συγχωνεύθηκαν και δημιούργησαν τον Ο.Φ. Ηρακλείου (μετέπειτα Ηράκλειο), ο Ερμής επέμεινε στον δικό του δρόμο που συνεχίζει μέχρι και σήμερα, αποτελώντας κοιτίδα ποδοσφαίρου και αθλητισμού για δεκάδες νέους της πόλης».

Στην εποχή μας ο σύλλογος συνεχίζει την πορεία του στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και στις κατηγορίες της ΕΠΣΑ, παράγοντας παράλληλα και πολύτιμο έργο στις ποδοσφαιρικές του ακαδημίες (που συνεργάζονται με τον Παναθηναϊκό), τόσο στον αμιγώς αθλητικό τομέα όσο και στον κοινωνικό με εκδηλώσεις που προάγουν τις αντιλήψεις που πρέπει να διέπουν τον αθλητισμό.

Έρευνα & φωτο αγώνων: Nάσος Μπράτσος

Υ.Γ. Ευχαριστούμε τον «Άλλο Τόπο Επικοινωνίας και Πολιτισμού» για τη συνεργασία, τα στοιχεία και τις φωτο

Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης και ο κινηματογράφος, VIDEO

 Μια ενδεικτική παρουσίαση από την έκδοση για το 2022

του Άλλου Τόπου Επικοινωνίας και Πολιτισμού 

"Κράτησαν ...τη ζωή μας"

αφιερωμένη στους

Ιάκωβο Καμπανέλλη, Τάσο Λειβαδίτη, Γρηγόρη Μπιθικώτση

Το βίντεο αυτό (ένα πολύ μικρό δείγμα των περιεχομένων της έκδοσής μας) αναφέρεται στην ενασχόληση του Ι. Καμπανέλλη με τον κινηματογράφο. Μια όψη της πολύπλευρης παρουσίας του στην τέχνη, ίσως όχι ιδιαίτερα γνωστής στο ευρύτερο κοινό, ενώ οι ταινίες που έχει συμμετάσχει σαν σεναριογράφος, επιμελητής σεναρίων ή διασκευαστής είναι από τις περισσότερο γνωστές και αγαπημένες στον ελληνικό κινηματογράφο.

Δείτε εδώ το βίντεο:

«Κράτησαν… τη ζωή μας», ενδεικτική παρουσίαση του βιβλίου - ημερολογίου 2022

     «Κράτησαν… τη ζωή μας»

Το εξώφυλλο του βιβλίου - ημερολογίου "Κράτησαν... τη ζωή μας"

 Θεματική έκδοση για τους: 

Ι. Καμπανέλλη, Τ. Λειβαδίτη, Γ. Μπιθικώτση από τον «Άλλο Τόπο Επικοινωνίας και Πολιτισμού» με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή τους

 Η επιρροή του Μίκη Θεοδωράκη στην τέχνη και κατ’ επέκταση στη ζωή μας 

Γεννήθηκαν στον απόηχο της Μικρασιατικής καταστροφής, ανδρώθηκαν στη δίνη του πολέμου και της κατοχής, βίωσαν τις παθογένειες του μετεμφυλιακού κράτους, καταξιώθηκαν τη «μακρά», «φρενήρη» ως προς την πολιτιστική δημιουργία, δεκαετία του ’60. 

Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης (1921-2011), ο Τάσος Λειβαδίτης (1922-1988) και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης (1922-2005). Και οι τρεις, κορυφαίες προσωπικότητες στον τομέα τους, συνεργάστηκαν άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο με τον Μίκη Θεοδωράκη (1925-2021) κληροδοτώντας μας μοναδικά έργα που θα μνημονεύουμε «εις τους αιώνας, των αιώνων».

 Ο «Άλλος Τόπος Επικοινωνίας και Πολιτισμού», ένας καταξιωμένος πολιτιστικός σύλλογος που δραστηριοποιείται στο Ηράκλειο Αττικής από το 2014, θέλησε να τιμήσει και τους τέσσερις δημιουργούς, ακριβώς γιατί «Κράτησαν… τη ζωή μας» όπως επισημαίνεται στον τίτλο του βιβλίου - ημερολογίου που κυκλοφόρησε και πωλείται στη συμβολική τιμή των πέντε ευρώ.  

Στις 320 σελίδες του βιβλίου – ημερολόγιου «Κράτησαν… τη ζωή μας» περιλαμβάνονται: 

 Με αφορμή το «Έτος Ιάκωβου Καμπανέλλη» που γιορτάζεται το 2022, κείμενα για το θεατρικό, κινηματογραφικό, συγγραφικό και στιχουργικό - ποιητικό έργο του με τους ενδεικτικούς τίτλους, «Η τέχνη του μια κραυγή ακόμα και μέσα στη σιωπή», «Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης από το μπαλκόνι του χρόνου, γνωστές και άγνωστες κινηματογραφικές ιστορίες» και « Ανάμεσα στο φωναχτό τραγούδι και τη σιωπηλή ποίηση». Η κόρη του Κατερίνα, γράφει ένα μεστό κείμενο απολογισμού και ταυτόχρονα προσωπικό με τον τίτλο «Ο μπαμπάς μου Ιάκωβος Καμπανέλλης».

1957, Θέατρο τέχνης: "Αυτός και το παντελόνι του"

1957 - 58, Θέατρο Τέχνης: "Η αυλή των θαυμάτων"

ΕΡΤ, Το θέατρο στο ραδιόφωνο: "Ο δρόμος περνά από μέσα"

1956, "Ο Δράκος"

1955, ¨Στέλλα"

1966, "Η 7η ημέρα της δημιουργίας"

1975

1973

1966

 Τα κείμενα για τη ζωή και τον ποιητικό  –  στιχουργικό λόγο του Τάσου Λειβαδίτη, που έφυγε πρόωρα από τη ζωή, ακολουθούν τα βήματά του στο Μεταξουργείο, στην Αντίσταση, στα ξερονήσια. «Οδηγός» η ποίησή του γιατί όπως τονίζεται στο αφιέρωμα ήταν «βιωματικός και ονειροπόλος ποιητής που ονειρεύτηκε και αγωνίστηκε για έναν άλλο κόσμο, πιο δίκαιο». Τα κείμενα συμπληρώνονται με απάνθισμα ποιημάτων, εργογραφία, δισκογραφία.

Τάσος Λειβαδίτης

Διαφημιστική καταχώριση στην Επιθεώρηση Τέχνης, 25/3/1955
για το βιβλίο του Τάσου Λειβαδίτη "Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου"

Εξόριστος στον Άη - Στράτη,

1948

 Η πορεία του Γρηγόρη Μπιθικώτση στο τραγούδι αποτυπώνεται μέσα από δύο κείμενα. Στο πρώτο, γίνεται αναφορά στην  «… Έμφυτη αισθητική σωφροσύνη» που τον ανέδειξε και στη συνεργασία του, ή πιο σωστά στην ταύτισή του, με τον Μίκη Θεοδωράκη έως την εγκαθίδρυση της Δικτατορίας. Στο δεύτερο κείμενο με τίτλο «Γρηγόρης Μπιθικώτσης: Σαν ξύλινο καμπαναριό» και υπότιτλο «Με ένα εύρος ρεπερτορίου που ζήλεψαν πολλοί» αναφέρονται οι σπουδαίες συνθέσεις του αλλά και οι συνεργασίες του με άλλους , πλην του Μίκη, συνθέτες. 

Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Πόλυ Πάνου,
πηγή ogdoo.gr 

Ανορθόγραφη ρεκλάμα! Πηγή εφημερίδα «Ελευθερία» 4/6/61

Εξώφυλλα του δίσκου «Επιφάνια» πριν και μετά το Νόμπελ Λογοτεχνίας που απονεμήθηκε στο Γιώργο Σεφέρη το 1963. Περιλάμβανε τέσσερα μελοποιημένα τραγούδια του Μ. Θεοδωράκη, με ερμηνευτή τον Γρ. Μπιθικώτση. Εξώφυλλο Μποστ.

Η προσφορά του Μίκη Θεοδωράκη στην τέχνη και κατ’ επέκταση στη ζωή μας αποτυπώνεται λίγο ως πολύ σε όλα τα κείμενα του αφιερώματος «Κράτησαν… τη ζωή μας». Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται: α) «Στους πέντε κύκλους μιας συναρπαστικής ζωής και δημιουργίας» β) «Ο Μίκης Θεοδωράκης στις γειτονιές του Ηρακλείου» γ) «Μακρόνησος» και δ) «Θαύματα σύζευξης λόγου και μέλους».

Στην έκδοση, ως είθισται, φιλοξενείται ένα πλούσιο αρχειακό υλικό από εφημερίδες, φωτογραφίες, τεκμήρια. Ξεχωρίζουν ντοκουμέντα που φέρουν την υπογραφή του Γιάννη Θεοδωράκη (αδημοσίευτο αρχείο) και του Ιάκωβου Καμπανέλλη από την «Ελευθερία» το 1965.

Για τη θεματική έκδοση του 2022 «Κράτησαν… τη ζωή μας» του «Άλλου Τόπου Επικοινωνίας και Πολιτισμού» συνεργάστηκαν οι: Ελένη Γλαρέντζου, Φώντας Ζαβιτσάνος, Δήμητρα Κουντή, Αλέξης Παπαδόπουλος, Ροδόλφος Σταματίου, Ανθή Χαρώνη. Ευχαριστούμε θερμά τους: Κατερίνα Καμπανέλλη, Γωγώ Κοροβέση – Κολυτά, Αναστάση Μαδαμόπουλο, Γιώργο Μαρκόπουλο, Μανώλη Τασούλα, Όλγα Φτούλη για την ουσιαστική συμβολή τους. 

Από τον «Άλλο Τόπο» έχουν κυκλοφορήσει από το 2016 άλλες έξι θεματικές εκδόσεις - ημερολόγια που ήταν αφιερωμένα στην ιστορία του Ηρακλείου Αττικής: 

το 2016 αποτυπώθηκε μέσα από οικογενειακά άλμπουμ η ιστορία της πόλης στη διάρκεια ενός αιώνα (1880-1890), 

το 2017 αναδείχθηκε ο «Εν Ηρακλείω υποσταθμός της Ηλεκτρικής Εταιρίας Αθηνών - Πειραιώς» και κατατέθηκε το αίτημα για την κήρυξή του σε διατηρητέο μνημείο βιομηχανικής κληρονομιάς, 

το 2018 ξετυλίχθηκε η ιστορία του αθλητισμού στο Ηράκλειο Αττικής, 

το 2019 παρουσιάστηκαν οι «Υδάτινες διαδρομές από τον Αδριανό μέχρι σήμερα» στο Ηράκλειο Αττικής και όχι μόνο, 

το 2020, σαν ένα πνευματικό μνημόσυνο για τους εργάτες που έδιναν καθημερινά μάχη επιβίωσης σε ταραγμένες εποχές, κυκλοφόρησε το «Όταν από τη γη έβγαζαν λιγνίτη, Λιγνιτωρυχεία Καλογρέζας - Ν. Ηρακλείου (1940-1960)» 

και το 2021 το «Όλα είναι δρόμος, Περιδιαβαίνοντας το Ηράκλειο Αττικής».

Πληροφορίες, παραγγελίες στο αllostopos@gmail.com, 

στο fb: Άλλος-Τόπος-Επικοινωνίας και-Πολιτισμού-the-official-page (στο inbox),

και στα βιβλιοπωλεία:

• Βιβλιοχαρτική Ν. Ιωνίας «Φτούλη», Μεσολογγίου 6, Ν. Ιωνία (210 2711267, ftoulisdimitris@yahoo.gr) 

• ΒΙΒΛΙΑΓΟΡΑ Καλογρέζας, Βυζαντίου 73, Ν. Ιωνία (210 2775706) 

• «Υδρόγειος», Πλαπούτα 56, Ηράκλειο Αττικής (210 2847382) 

• «Χαλαζίας», Πεύκων 140, Ηράκλειο Αττικής (210 2811801)