Απόσπασμα από το βιβλίο του Yuval Noah Harari:
Sapiens Mία Σύντομη Ιστορία του Ανθρώπου
ΠΕΡΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ
«…Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα παραδείγματα αυτής της παγκοσμιοποίησης
είναι η «έθνικ» κουζίνα. Σε ένα ιταλικό εστιατόριο περιμένουμε να βρούμε
σπαγγέτι με σάλτσα ντομάτα, στα πολωνικά και τα ιρλανδικά εστιατόρια πολλές
πατάτες, σε ένα αργεντίνικο εστιατόριο, μπορούμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε
δεκάδες είδη μοσχαρίσιας μπριζόλας, σε ένα ινδικό εστιατόριο σχεδόν τα πάντα
έχουνε καυτερές πιπεριές τσίλι, και η σπεσιαλιτέ σε οποιοδήποτε ελβετικό καφέ
είναι η παχιά ζεστή σοκολάτα κάτω από ένα βουνό σαντιγί.
Όμως καμία από αυτές τις τροφές δεν προέρχονται από αυτές τις χώρες.
Οι ντομάτες, οι καυτερές πιπεριές και το κακάο είναι όλα μεξικανικής
καταγωγής, έφτασαν στην Ευρώπη και την Ασία μετά την ισπανική κατάκτηση του
Μεξικού.
Ο Ιούλιος Καίσαρας και ο Δάντης Αλιγκέρι ποτέ δεν τύλιξαν μακαρόνια με
σάλτσα ντομάτα στο πιρούνι τους (έστω και αν τα πιρούνια δεν είχαν εφευρεθεί
ακόμα).
Ο Γουλιέλμος Τέλλος δεν γεύτηκε ποτέ σοκολάτα και ο Βούδας δεν καρύκευσε
ποτέ το φαγητό του με πιπεριές.
Οι πατάτες έφτασαν στην Πολωνία και στην Ιρλανδία πριν από μόλις 400
χρόνια.
Η μοναδική μπριζόλα που θα μπορούσατε να βρείτε στην Αργεντινή το 1492
ήταν από λάμα.
Οι ταινίες του Χόλυγουντ έχουν διαιωνίσει την εικόνα των Ινδιάνων των
Πεδιάδων ως γενναίων καβαλάρηδων που επιτίθονταν στα καραβάνια των ευρωπαίων
πιονιέρων για να προστατεύσουν τα έθιμα των προγόνων τους. Ωστόσο αυτοί οι
αυτόχθονες Αμερικάνοι ιππείς δεν ήταν οι προστάτες κάποιου αρχαίου , αυθεντικού
πολιτισμού. Ήταν αντίθετα προϊόν της μεγάλης στρατιωτικής και πολιτικής
επανάστασης που σάρωσε τις πεδιάδες της Βόρειας Αμερικής τον δέκατο έβδομο και
τον δέκατο όγδοο αιώνα , ως συνέπεια της άφιξης αλόγων από την Ευρώπη. Το 1492
δεν υπήρχαν άλογα στην Αμερική. Θ πολιτισμός των Σιού του δέκατου ένατου αιώνα
έχει πολλές γοητευτικές πλευρές, αλλά ήταν πολύ περισσότερο ένας σύγχρονος
πολιτισμός -αποτέλεσμα παγκοσμίων δυνάμεων- παρά αυθεντικός»...
Και ήρθε αυτός ο «κορωνοϊός» να μας
αποδείξει περίτρανα πως η Γή μας είναι
ένα μεγάλο χωριό, το χωριό μας, όλων μας ανεξάρτητα εθνικότητας, χρώματος,
θρησκείας, πολιτικών πεποιθήσεων, και πως η τύχη του είναι στα χέρια μας. Ας το
συνειδητοποιήσουμε πια.
3/4/2020
Αλέξης Παπαδόπουλος
